Ik ben een boek aan het schrijven over 'leegte' met een aantal methoden om daar mee om te gaan.

Nu heb ik gemerkt dat er bij het woord 'leegte' 2 problemen spelen. De ene is dat mensen voor vergelijkbare ervaringen hele andere woorden gebruiken, zodat we elkaar niet begrijpen. Begrippen die ik hoor zijn: afgrond, zwarte gat, existentiële eenzaamheid.

Het 2e probleem is dat er ook mensen zijn met hele andere ervaringen, die hun ervaring 'leegte' noemen. Even een moment nergens aan denken, bijv. De verwarring die dan optreedt is zo mogelijk nog groter.

Ik ben dus een onderzoek begonnen naar taal rondom leegte en nihilisme. Ken jij (of ben jij) iemand die (existentiële) leegte kent en daar wel eens over wil praten? Met welke woorden dan ook?

Ik ben benieuwd naar hoe je het ervaart en welke woorden je daarbij gebruikt.